Kadim ve Mistik Gül-Haç Düzeni
Sembol
Merkezinde kırmızı bir gül olan Altın Haç sembolünde, haç insan vücudunu gül ise gelişmekte olan insan ruhunu simgeler.
Mahiyet
Tüm din, ırk ve sosyal mevkideki erkek ve kadınlara açık, özü tekris ve kadim geleneklere dayanan, dini ve siyasi olmayan küresel bir felsefe akımıdır.
Motto
“Mutlak bağımsızlık içerisinde en geniş hoşgörü”
Amaç
Evren, doğa ve insan gizemlerine dair bir öğreti olan ve günümüze yüzyıllardır devredilerek gelen Rozikrüsyen felsefi öğretisini sürdürmek.
Üye sayısı
Tüm dünyada yaklaşık 250 000 üye.
Geleneksel asıl
Rozikrüsyen geleneğinin kökleri Eski Mısır’da, MÖ 1500’lerdeki, On sekizinci Hanedan dönemi mister (gizem) okullarına dayanır. Günümüzde çoğu tarih bilimci ve Eski Mısır uzmanı tarafından da tanınan bu okullara tekris olan üyeler Yaratılış ile ilgili gizemleri araştırmak için bir araya gelirlerdi. “Misterlerin araştırılması” anlamına gelen “Mistisizm” kelimesi de tam buradan türemiştir.
Zaman içinde, bu araştırmalarla oluşan ilim sırasıyla Antik Yunanlara, Roma İmparatorluğuna, Orta Çağ Avrupa’sına ve nihayet 17. yüzyıl Rose-Croix’larına aktarıldı.
Yakın tarihteki kökenleri
Tarihsel açıdan, Paris sokaklarına astıkları ve kendilerini tanıtan afişler sayesinde Rozikrüsyenler 1623’te anoniminkilerini sonlandırırlar. « Rozikrüsyen kurulunun asli vekilleri, bizler, bu şehirdeki görünür ve görünmez varlığımızı ilan ediyoruz.. ». Bundan birkaç yıl öncesinde de, « Fama Fraternitatis » (1614), « Confessio Fraternitatis » (1615), ve « Alchemical Wedding of Chrstian Rosenkreutz » (Christian Rosenkreutz’ün Simyevi Evliliği) (1616) adlarında, o günlerin düşünürlerine yönelik üç ayrı Manifesto yayınlamışlardı.
Mart 2001’de A.M.O.R.C. « Positio Fraternitatis Rosae Crucis » adınd dördüncü bir Manifesto ve sonrasında 2014’te « Appelatio Fraternitatis Rosae Crucis » adında yeni Manifestolar yayınlamıştır.
18. yüzyılda, Rozikrüsyenler ve Masonlar arasında yakın ilişkiler mevcuttu, ancak günümüzde her iki kuruluş birbirnden tamamen bağımsızdır. 20. yüzyıl başından bu yana ise, A.M.O.R.C., Fransız filozof Louis-Claude de Saint-Martin’in (1743-1803) düşüncesini temel alan Geleneksel Martinist Düzeni kuruluşuna sponsor olmaktadır.
Tekrar Uyanış
Rozikrüsiyanizmle birkaç yıldır ilgilenen Amerikalı ezoterik bilimci Harvey Spencer Lewis (1883-1939), 1909’da, uyku dönemine geçmeye hazırlanan Fransa Rose-Croix’ları ile temasa geçmek için Toulouse şehrini ziyaret eder.
Bu ziyaretinde tekris edilir ve koşullar yeniden elverdiğinde Avrupa’da tekrar uyanışa geçinceye kadar (I. Dünya Savaşı ufukta belirmişti), kendisine, kuruluşu A.B.D.’de tekrar faaliyete geçirme misyonu yüklenir. Harvey Spencer Lewis bu görevi yerine getirmenin yanı sıra, tarihi ve geleneksel yönlerini de vurgulamak amacıyla, kuruluşa « Antiquus Mysticusque Ordo Rosae Crucis » (Kadim ve Mistik Gül Haç Düzeni), adını da verir. 2. Dünya Savaşı sonrasında, A.M.O.R.C. kademe kademe tüm dünyaya yayılır.
Güncel yapı
A.M.O.R.C. günümüzde tüm dünyaya uzanır. Yetki alanları aynı dilin konuşulduğu farklı ülkeleri kapsayan birkaç merciden oluşmaktadır. Bu nedenle, Alman, İngiliz, İspanyol, Fransız, İtalyan, Yunan, Rus, İskandinav, Japon, vb. dilleri mercileri bulunmaktadır. Bu mercilerin geleneksel olarak « Büyük Loca » olarak ta adlandırılan merkezleri, süresi beş yıllık yenilenebilir bir dönem için seçilen birer Büyük Üstat tarafından yönetilir. En tepede ise Düzeni bir Yüksek Şura idare eder. Yüksek Şura ise her merciinin Büyük Üstatlarından oluşur ve başkanlığını yine süresi beş yıllık yenilenebilir bir dönem için seçilen bir İmparator üstlenir. (18. yüzyılda da kullanılan, « İmparator » sıfatı, « Kendine hakim olan/kendisinin üstadı » anlamına gelen « imperare sibi » Latince cümlesinden gelmektedir).
Tedrisat
1909’a kadar, Rozikrüsyen öğretiler ancak gizli tutulan yerlerde sözlü olarak aktarılırdı. Düzene bir dönem « gizli bir cemiyet » olarak bakılması da bu nedenledir. İlerleyen tarihlerde, Düzenin öğretileri yazıya aktarıldığından bu yana, öğretiler, her ay üyelere ulaştırılan veya üyelerin internet üzerinden de erişebilecekleri monografiler şeklinde bulunmaktadır. Tedrisat, Kutsal olanın tabiatı, Evrenin başlangıcı, maddenin yapısı, zaman ve mekan kavramları, yaşamın kanunları, evrimin amacı, insan ruhu ve ruhun nitelikleri, bilincin evreleri, psişik alametler, ölüm, yaşam ötesi ve reenkarnasyonu kapsayan gizemler, geleneksel semboller gibi her biri başlıca felsefi ve mistik ana konuları ele alan on iki dereceye yayılır.
Monografiler ayrıca, bunlara ilaveten relaksasyon, konsantrasyon, zihinsel tasavvur, meditasyon, spiritüel simya gibi mistisizmde kullanılan temel teknikleri kavramaya yönelik çeşitli deneyler de içermektedir.
Kardeş Toplantıları ve Çalışmalar
Evde çalıştıkları yazılı öğretilere ek olarak, isteyen Rozikrüsyenler bir Loca’da buluşup grup çalışmalarına bir arada katılabilirler. Bu toplantıların amacı herkesin özgürce katılıp kültürel ve felsefi konularda fikir teatisinde bulunmaktır. Rozikrüsyen Tekris törenleri de bu mekanlarda yapılır. Zorunlu olmamakla beraber, spiritüel etkileri nedenleriyle, üyelerin bu tekris törenlerine katılmaları önerilir. Rozikrüsyen Düzeni, ayrıca üyelerinin çeşitli toplantılara katılabilecekleri bölgesel, ulusal veya uluslararası veya küresel mutat konvansiyonlar da düzenler. Kapsamları ne olursa olsun, her toplantı mistik ve kardeşlik çerçevesinde yapılan çalışmalara altyapı oluşturur.
Ünlüler
Geçtiğimiz yüzyıllarda pek çok ünlü kişi Rozikrüsyen Düzeni üyesi olmuş veya Düzen ile yakın temasta bulunmuştur. Bu ünlüler arasında, Paracelsus (1493-1541), Francis Bacon (1561-1626), Michael Maier (1568 -1622), Robert Fludd (1574-1637), Jacob Boehme (1575-1624), Comenius (1592-1670), Rene Descartes (1596- 1650), Elias Ashmole (1617-1692), Baruch Spinoza (1632-1677), Isaac Newton (1642-1727), Wilhelm Leibniz (1646-1716), Benjamin Franklin (1706-1790), Saint-Germain Kontu (1696?-1784), Cagliostro (1743-1795), Michael Faraday (1791-1867), Josephin Madan (1858- 1918) Claude Debussy (1862-1918), Marie Corelli (1864-1924), Papus (1865-1916), Erik Satie (1866-1925), Frangois Jollivet-Castelot (1868-1937), Nicolas Roerich (1874 1947), Edith Piaf (1915-1963), Yves Klein (1928-1962), ve daha nicelerini sayabiliriz. Günümüzde, A.M.O.R.C. üyeleri arasında halen düşünürler, bilim adamları, tanınmış sanatçılar bulunsa da, bu kişiler üyeliklerinin genellikle anonim kalmasını tercih etmektedir.
